Yani, yaşadığımız olaylara tolerans geliştirmeyi öğrenemez isek büyüyemeyiz . Boyumuz uzar, çocuklarımız olur, saçlarımız beyazlar büyük birinin sorumluluklarını alıyor gibi olsakta, olaylara verdiğimiz tepkilerimizi kontrol etmeyi öğrenmezsek gerçek bir büyümeden, yetişkin olmaktan bahsedemeyiz ?

Olaylara verdiğimiz tepkilerimizi de duygularımız belirler( öfke, üzüntü, şaşkınlık, iğrenme, utanma, korku, sevinç bizim temel duygularımızdır) .

Verdiğimiz olaylara karşı duygularımız ne kadar yükselirse, sinir sistemimize de o kadar yük binmiş olur. Yaşadığımız duygular tolere edemeyeceğimiz seviyenin üstüne çıkarsa o zaman içimize kapanırız. Düşünemez, karar veremez, muhakeme yapamaz oluruz. Çok zeki bir insan olabiliriz ancak içe kapandığımızda zeki olmasının bir anlamı kalmaz.

Hatırlayalım; duygu yükseldikçe sinir sistemiz fazla yük biniyor yani fazla elektrik akımı olduğunda yangın çıkmıyor ancak sigortalar atıyor. İşte bizim beyin işleyişimizde aynen böyle çalışıyor. Fazla duygunun yükselmesi sigortaları attırabiliyor . O zaman olaylara tolerans geliştirmek mümkün olmuyor. Tolerans; doğuştan öğrenilmez, deneyimle öğrenilir. Eğer tolerans geliştirmeyi öğrenirsek sakin kalabilir ve yaşamımızı sağlıklı devam ettirebiliriz . Sıklıkla sigortaların arttığı bir yaşam sinir sisteminize zarar verir, öğrenemez, büyüyemeyiz ?

Uzman Klinik Psikolog İrem Yılmazer